با کاشت ناخن منتظر این بیماریها باشید
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۳۷۷۰۰
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران توانا، به گفته متخصصان، کاشت ناخن فقط به افرادی که به صورت مادرزادی ناخن ندارند یا اشخاصی که در اثر یک بیماری خاص ناخن خود را از دست میدهند توصیه میشود.
عوارض کاشت ناخن چیست؟
برای کاشت ناخن چسبهایی استفاده میشود که باعث نرسیدن هوا به ناخن میشود. عفونتهای قارچی و باکتری اطراف ناخن از شایعترین عوارض کاشت ناخن هستند زیرا بعد از کاشت ناخن با خالی شدن تدریجی زیر آن، مکان مناسبی برای رشد و نمو عفونتهای قارچی مهیا میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از بارزترین علائم ابتلا به عفونت قارچی ناخن، بدبویی ناخن است.
مشکل اینجاست که بعد از قارچ، درمان آن سخت و طولانی است زیرا بافت ناخن معمولا به درمان داروهای ضد قارچی سخت پاسخ میدهد و اگر عفونت ادامه دار شود منجر به جداشدن ناخن میشود.
جالب است ناخن جدید که در مبتلایان به عفونت قارچی رشد میکند، نیز همچنان عفونی است و باید درمان شود. در این موارد حتما باید به پزشک مراجعه و از مصرف خودسرانه داروهای قارچی پرهیز کرد.
کاشت دائمی، نسبت به کاشت موقت آسیب بیشتری به پوست میرساند و باعث شکنندگی، تغییر رنگ و التهاب دور ناخن میشود.
از دیگر عوارض کاشت ناخن میتوان به اگزمای پوستی اشاره کرد که واکنشهای حساسیتی یا آلرژیک بدن فرد به ناخن مصنوعی یا چسبهای استفاده شده است. همچنین تغییر شکل صفحه ناخن(از بین رفتن صفحه اصلی) نیز عارضه دیگر کاشت ناخن است.
اگر قسمت کاشته شده ناخن دچار شکستگی شود، این امکان وجود دارد که به بافت پوست نیز آسیب جدی وارد شود. زیرا برای کاشت، سطح هر ناخن به وسیله سوهان برقی آنقدر تراشیده میشود تا لایه نازکی از ناخن روی آن باقی بماند.
احتمال ابتلا به ایدز و هپاتیت در اثر کاشت ناخن!
اگر بهداشت توسط فردی که کاشت ناخن را انجام دهد، رعایت نشود شخص دچار عوارض جدیتری میشود. به عنوان مثال هنگامی که پوست کنار ناخن خونریزی کند و ابزار کار آلوده شود و این ابزار برای فرد بعدی استفاده شود، انتقال بیماریهایی مانند ایدز و هپاتیت دور از ذهن نیست.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: کاشت ناخن عفونت قارچی عفونت باکتری کاشت ناخن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۳۷۷۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مراقب باشید؛ این داروها و خوراکیها پلاکت خون را کاهش میدهند
پلاکت خون پایین (ترومبوسیتوپنی) نوعی بیماری است که در آن بدن به دلیل عارضه یا سایر شرایط، پلاکت کافی تولید نمیکند. علائم ناشی از آن شامل خونریزی داخلی و خارجی است.
به گزارش خبرآنلاین، تشخیص زودهنگام ترومبوسیتوپنی، نتایج مثبتی در درمان دارد اما تأخیر در تشخیص میتواند منجر به مشکلاتی از حمله قلبی، آسیب به اعضای بدن (به عنوان مثال، طحال، روده، کلیه و حتی آمبولی ریه) شود.
ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکت خون گفته میشود و شرایطی است که در آن تعداد پلاکتهای خون بیمار کاهش یافته و سلولهای خونی قادر نخواهند بود فعالیتهای اساسی بدن را انجام دهند.
پلاکت چیست؟پلاکت به کوچکترین ذرات خونی گفته میشود که آنزیمهای لازم برای انعقاد خون را در خود دارند. پلاکتها بسیار کوچکند و با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافتهای آسیبدیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند. میانگین عمر هر پلاکت ۱۰ روز است و محل تولید آن در مغز استخوان است.
نحوه عملکرد پلاکت خونکار اصلی پلاکت جلوگیری از خونریزی است. تجمع پلاکتها در محل خونریزی، موجب لخته شدن خون و آغاز روند بهبودی میشود. پلاکتهای فعال حاوی پروتئین چسبندهای به نام فیبرین هستند که این پروتئینها در تشکیل لخته خونی نقش مهمی ایفا میکنند.
علت پایین بودن پلاکت خونپایین بودن پلاکت خون نوعی اختلال خونی است و معمولاً عوارض جدی ندارد اما در شرایط آسیبدیدگی میتواند روند انعقاد و لختگی خون را تحتتأثیر قرار دهد. تعداد پلاکت خون معمولاً به دلیل بیماریهای زمینهای و عوارض جانبی مصرف برخی داروها کاهش مییابد که در ادامه به شرح این موارد میپردازیم:
۱) داروها و خوراکیهایی که پلاکت خون را کاهش میدهندمصرف الکل، ترکیبات سمی و نیز برخی داروهای حاوی کنین که جهت رفع گرفتگی عضلات تجویز میشوند اثرات منفی بر پلاکت خون دارند. استفاده از برخی نوشیدنیها مانند آب تونیک (نوشابه گازدار حاوی کنین که برای پیشگیری از مالاریا مصرف میشود) میتواند در کاهش پلاکت خون مؤثر باشد.
این داروها خاصیت ضد انعقادی دارند و موجب کاهش پلاکت میشوند:داروهای ضد انعقاد یا مهارکنندههای گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد تجمع پلاکت است و برای پیشگیری از عوارض اسکیمی قلبی تجویز می شود)
اپتیفیباتید (این دارو ضد انعقاد خون است و در درمان لختههای خونی و حملات قلبی مورد استفاده قرار میگیرد)
و تیروفیبان (برای درمان سندرم کرونر حاد)
هپارین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)، سایمتیدین (برای درمان زخم معده و گاستریت)، پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، سولفونامیدها مانند تریمتوپریم-سولفامتوکسازول، وانکومایسین (نوعی آنتی بیوتیک).
۲) بیماریهایی که موجب پایین بودن پلاکت خون میشوندبرخی از بیماریها بر تولید پلاکت خون اثر گذاشته و باعث ترومبوسیتوپنی میشوند که عبارتند از: سرطان مغز استخوان، لوسمی، HIV و هپاتیت C، عفونتهای ویروسی، آنمی، سندرم دیستریس تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس (نوعی عارضه عفونی)، بیماری های خود ایمنی مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مثل آبله مرغان)، سابقه ارثی و ژنتیکی، زیادهروی در مصرف حد الکل، برخورد با ترکیبات سمی، دوران بارداری و ...
کاهش پلاکت خون گاهی میتواند سبب بروز برخی اثرات فیزیکی مانند کبودی شود. درمان پایین بودن پلاکت خون شامل تجویز برخی داروها و تلاش برای رفع مشکلات زمینهای است.
در برخی موارد نیز برای درمان، از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب میکنند (مانند کوتیکواستروئیدها) استفاده میشود.
کانال عصر ایران در تلگرام